Źródła innowacji pedagogicznych w nauczaniu i uczeniu się geografii – wybrane zagadnienia

Mariola Tracz

Abstrakt


Termin innowacja pojawia się często w różnych kontekstach. W ostatnich latach obserwujemy wzrost liczby publikacji o innowacjach pedagogicznych w dydaktyce geografii. Zainteresowanie tą tematyką wynika z wielu czynników. Do istotnych należą zachodzące zmiany społeczno-gospodarcze i kulturowe, rozwój geografii oraz poszukiwanie nowych koncepcji kształcenia. Celem podjętego studium było rozpoznanie źródeł innowacji pedagogicznych oraz ich wpływu na treści programowe i ich egzemplifikacje w podręcznikach szkolnych do geografii. Dokonano analizy i oceny programów nauczania geografii i wybranych podręczników. We wprowadzeniu przedstawiono rozumienie pojęcia innowacji w pedagogice, a następnie dokonano analizy wybranych źródeł innowacji w nauczaniu geografii. W drugiej części przedstawiono wyniki analizy i oceny wpływu wyróżnionych źródeł innowacji na zmiany programów nauczania geografii i podręczników szkolnych.

Słowa kluczowe


innowacje pedagogiczne; geografia; podręczniki szkolne do geografii; program nauczania

Bibliografia


Augustyniak, M. (1997). Dynamiczne oblicze Ziemi w polskich podręcznikach geografii. Sosnowiec: Wydawnictwo UŚ.

Balderstone, D. (Ed.) (2009). Secondary Geography. Handbook. Sheffield: Geographical Association.

Der Lehrplan für die Unterstufe der allgemeinbildenden höheren Schulen. Bundesgesetzblatt für die Österreich, Nr 88/1985, Nr 591/1986. In: Beiträge zur Lehrerfortbildung. Band 33. Schulgeographie in Mitteleuropa. OBV Viena 1990.

Dziennik Urzędowy z dnia 26 sierpnia 2011 r. Nr 176, poz. 1051.

Geografia kl. V–VIII. Program nauczania w 8-letniej szkole podstawowej. (1962). Warszawa: PZWS.

Geography in the National Curriculum. (1995). Department For Education. London: HMSO.

Graves, N. (1982). New UNESCO Source Book for Geography Teaching. Paris: UNESCO.

Graves, N. (2001). School Textbook Research: The case of geography 1800–2000. London: Institute of Education. University of Education.

Grundlehrplan Geographie. Ein Vorschlag. (1999). VDSG Bretten.

Haubrich, H. (Ed.) (2006). Geographie unterrichten lernen. Die neue Didaktik der Geographie konkret. München, Düsseldorf, Stuttgart, Oldenburg: GmbH.

Huberman, M. (2006). Innovation up Close. Improvement work. London: Springer.

Luck, J. (2003). Does Geography Shape the Nature of an Educational Innovation? Journal of Research in Rural Education, 18(3), 152–158.

Okoń, W. (2007). Słownik pedagogiczny. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie „Żak”.

Palka, S. (1988). Innowacje dydaktyczne jako czynnik rozwoju aktywności twórczej dziecka. W: S. Popek (red.), Aktywność twórcza dzieci i młodzieży. Warszawa: WSiP.

Pietrasiński, J. (1970). Ogólne i psychologiczne zagadnienie innowacji. Warszawa: PWN.

Piskorz, S. (1997). Zarys dydaktyki geografii. Warszawa: PWN.

Podstawa programowa kształcenia ogólnego dla szkół podstawowych i gimnazjum. (1999). Warszawa: MEN.

Podstawa programowa kształcenia ogólnego, t. 5, Edukacja przyrodnicza. (2009). Warszawa: MEN.

Program nauczania w szkole podstawowej. (1959). Warszawa: PZWS.

Program szkoły podstawowej. Geografia klasy IV–VIII. (1983). Warszawa: WSiP.

Pulinowa, M.Z. (1994). Teoretyczne podstawy szkolnej geografii. Czasopismo Geograficzne, t. 65, 3–4, 357–367.

Rawding, Ch. (2013). Effective Innovation in the Secondary Geography Curriculum: a practical guide. London and New York: Routledge.

Smak, E. (1997). Z zagadnień innowatyki pedagogicznej. Opole: Uniwersytet Pedagogiczny.

Tracz, M. (2007). Nauczanie geografii w Niemczech – założenia, cele i treści kształcenia. W: B. Wójtowicz (red.), Kształcenie geograficzne we współczesnym świecie. Różnorodność koncepcji kształcenia. Kielce: Akademia Świętokrzyska, 129–141.

Walford, R. (1995). Geography 15–19: retrospect and prospect. W: E.M. Rowling & R.A. Daugherly (Eds.), Geography into the Twenty-first Century. 135–138.


Pełny tekst: PDF

Refbacks

  • There are currently no refbacks.