Centra wzrostu w regionie podkarpackim w latach 1980–2014

Joanna Kudełko

Abstrakt


Procesy rynkowe w warunkach konkurencji powodują, że rozwój poszczególnych obszarów odbywa się z różną intensywnością. Siły rynkowe oddziaływają w kierunku koncentracji procesów rozwojowych w najbardziej atrakcyjnych miejscach, co powoduje zróżnicowanie poziomu rozwoju społeczno-gospodarczego w przestrzeni.

Celem artykułu jest analiza przemian strukturalnych centrów wzrostu społeczno-gospodarczego województwa podkarpackiego, które stanowią różnej skali ośrodki aktywności gospodarczej regionu, od centrum o znaczeniu regionalnym po małe jednostki mające znaczenie lokalne. Dokonana analiza odzwierciedla kształtowanie się potencjału, funkcji i przestrzennego rozmieszczenia centrów wzrostu w latach 1980–2014.

W analizowanych latach zmniejsza się liczba centrów oraz zatrudnionych w nich osób. Zmniejsza się rola centrów pełniących funkcje przemysłowe. Jednocześnie rośnie znaczenie jednostek o funkcjach usługowych. W strukturze przestrzennej regionu podkarpackiego zauważalne są postępujące procesy koncentracji działalności gospodarczej w jego centralnym mieście Rzeszowie. Jednocześnie tracą na znaczeniu miasta tworzące strefę zewnętrzną.


Słowa kluczowe


centra wzrostu; funkcje miast; region podkarpacki; rozwój regionalny

Bibliografia


Dziewoński, K. (1971). Baza ekonomiczna i struktura funkcjonalna miast. Prace Geograficzne IG PAN, 87.

Fajferek, A., Zioło, Z. (1983). Opóźnienie procesów urbanizacji w stosunku do procesów industrializacji województwa tarnobrzeskiego. Zeszyty Badań Rejonów Uprzemysławianych PAN, 77.

Grzeszczak, J. (1999). Bieguny wzrostu a formy przestrzeni spolaryzowanej. Wrocław: Wydawnictwo Continuo.

Korenik, S., Słodczyk, J. (red.). (2005). Podstawy gospodarki przestrzennej – wybrane aspekty. Wrocław: Wydawnictwo Akademii Ekonomicznej im. O. Langego we Wrocławiu.

Kosiedowski, W. (2008). Regiony Europy Środkowo-Wschodniej w procesie integracji. Toruń: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika.

Kudełko, J. (2008). Rozmieszczenie i struktura funkcjonalna wiodących pod względem potencjału społeczno-gospodarczego miast Polski Południowo-Wschodniej. W: E. Kryńska (red.), Tworzenie i realizacja polityki społeczno-ekonomicznej. Aspekty teoretyczne i praktyczne. Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego.

Kudełko, J. (2013). Uwarunkowania i kierunki rozwoju województw Polski Wschodniej jako regionów słabo rozwiniętych. Studia KPZK PAN, CLI.

Mikołajewicz, Z. (2010). Procesy deindustrializacji w województwie opolskim. Opolskie Roczniki Ekonomiczne, 18.

Rocznik statystyczny województwa podkarpackiego. (2015). Rzeszów: US.

Sobala-Gwosdz, A. (2005). Ośrodki wzrostu i obszary stagnacji w województwie podkarpackim. Kraków: Instytut Geografii i Gospodarki Przestrzennej Uniwersytetu Jagiellońskiego.

Winiarski, B. (2003). Konkurencyjność gospodarki jako wyzwanie dla polityki makroekonomicznej i regionalnej w Polsce w perspektywie europejskiej integracji. W: J.J. Tomidajewicz (red.), Polityka gospodarcza w procesie akcesji Polski do Unii Europejskiej. Poznań: Wydawnictwo Akademii Ekonomicznej w Poznaniu.

Zarycki, T. (2011). Polska Wschodnia w perspektywie centro-peryferyjnej. W: M. Stefański (red.), Strategiczna problematyka rozwoju Regionu Lubelskiego. Lublin: Wydawnictwo Wyższej Szkoły Ekonomii i Innowacji w Lublinie.


Pełny tekst: PDF

Refbacks

  • There are currently no refbacks.